سوال مهم این است که آیا باز هم قرار است غول هایی مانند جنرال الکتریک و آی بی ام و … در کلاس جهانی و ایران خودرو و فولاد مبارکه و … در کلاس ایرانی ایجاد شوند یا نه.
برای پاسخ این سوال باید شرایط و جهت حرکت دنیا را بررسی کنیم. در شرایط کنونی در دنیا، چیزی که مسلم و قطعی است و بارها و بارها آن را شنیده ایم، حس کرده ایم و با آن زندگی کرده ایم، سرعت تغییر در ابزار و محیط اطرافمان است.
هم ابزارها و امکانات در حال تغییر سریعند و هم ابزارها و امکاناتی جدید هر روز به سمت ما روانه می شوند. از طرفی همه اینها محصول جایی هستند. محصول یک شخص، یا یک گروه یا یک شرکت . . .
بعضی اوقات آنقدر این سرعت تغییر زیاد است، که ما حتی فرصت یادگیری یکی را پیدانکرده، بعدی به سراغمان می آید. با ویژگی ها و امکاناتی اغوا کننده و وسوسه انگیز.
به نظر شما این تغییرات و سرعت آن بیانگر چه چیزی است؟
اینها یعنی فرصت ایستادن و رفع خستگی هم نداریم!
حالا برگردیدم به سوال اصلی، غولهای بزرگ یا فرشته های کوچک؟
شاید الان حس بهتری نسبت به این موضوع پیدا کرده باشیم. چیزی که معلوم و واضح است این است که غولها سرعت حرکت و عکس العمل زیاد ندارند. غولها کند هستند. غولها قدرت تغییر جهت سریع ندارند. اصلا غولها قدرت تغییر زیاد ندارند. یک غول و یا یک درخت بسیار بزرگ، برای رسیدن به این مرحله سالهای بسیاری را پشت سرگذاشته. سالهایی با رویه هایی مشخص که تغییر آن اگر ممکن باشد، بسیار سخت و هزینه بر است.
گاهی شما ترجیح می دهید یک درخت را قطع کنید و درختی جدید در جای مناسب بکارید تا اینکه آن را از مسیر ساخت منزل جدیدتان جابجا کنید. غولها و درختهای بزرگ پر از خاطره و گاها زیبایی اند، اما تغییر و سرعت، نه . . .
در عوض افراد جوان و پر انرژی، چابک و تغییر پذیرند و با محیط پیرامون به سرعت تطبیق پیدا می کنند.
دنیای کنونی به خاطر این ویژگی ها به دنبال کسب و کارهای کوچک و چابک است. کسب و کارهایی که بتوانند سریعتر رقابت کنند، خود را تغییر بدهند و هزینه پایین تر داشته باشند.
حتی کسب و کارهای بزرگ یا همان غولهای صنعتی و اقتصادی هم خود را به کسب و کارهای چابک و متعدد تقسیم می کنند تا از مزیتهای آن برخوردار باشند.
به هر حال چابک بودن در دنیای کنونی، یک مزیت مهم و حیاتی است.
امیرحسین عسکری طباطبایی