پیش شرط های گذار از مدیریت سنتی به مدرن چیست؟

پیش شرط های گذار از مدیریت سنتی به مدرن

درحالی که دنیا به سوی جهانی شدن پیش رود و تکنولوژی به سوی “فرا مدرن” می تازد، نظام مدیریت اقتصادی-صنعتی نیز بایستی تحول یابد و خود را هم تراز با پیشرفت ها و نوآوری ها درگون کند، نوآوری ها را تا جایی که بر پیکر فرهنگ ملی زیانی وارد نکند بپذیرد و یا آن را تطبیق دهد و در چارچوب برنامه ای دراز مدت، که در آن کوتاه مدت و میان مدت نیز به طور دقیق مشخص هستند، گام های اجرایی را برای رسیدن به هدف نهایی مشخص نماید و تنها تحت شرایطی ویژه از برنامه تدوین شده عدول کند که آن هم باید استدلال علمی-اجرایی داشته باشد.

برنامه های اقتصادی-صنعتی کشورمان متاسفانه هر روز به شکل و شمایل جدیدی عرضه می شوند و کسی نمی داند سر و ته این ریسمان کجاست دقیقا در چه شرایطی هستیم و به چه اهدافی می خواهیم دست یابیم و برای رسیدن به این اهداف چه باید کردها کدام اند. چه باید کردهایی که فقط ریشه اقتصادی-صنعتی ندارند، بلکه ریشه سیاسی نیز دارند و شیوه ها و گونه های رفتاری چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی را برای دستیابی به آن اهداف تعریف می کنند و چون دستورالعملی خواهد بود برای همگان که در این مقوله ها دخیل هستند و کسی هم نباید از این دستورالعمل عدول کند، زیرا برنامه ها خدشه دار می شوند.

نقد برنامه های اقتصادی-صنعتی در ایران کار دشواری نیست، لیکن خیلی سریع به عرصه فراموشی سپرده می شود. اگر در یک بررسی اجمالی، مدیریت هوشمند و شیوه های نوین مدیریت را ارایه کنیم، آن وقت افراد مسئول و اساتید امور اقتصادی-صنعتی به تفکر بیشتری واداشته می شوند که ما امروز در کجا هستیم و آیا آمادگی آن را داریم که به سوی هدف های آتی پیش رویم؟ نخست لازم است اشاره شود که دوران مدیریت های سنتی و از بالا به پایین در همه عرصه های زندگی چه این امور فرهنگی، ادبی، اجتماعی باشد، چه سیاسی، اقتصادی و امثالهم و چه در زندگی خانوادگی به پایان رسیده است.

در دنیای مدرن و پیشرفته، نظام مدیریت تدریجحا از هیرارشی (Hierarchy) به نظام هترارشی (Heterarchy) تبدیل شده است یعنی هرم تصمیم گیری تبدیل به یک طیف شده که در آن بدون اینکه مسئولیت ها لوث شوند، تصمیم ها با همدلی و مشترک اندیشی (Mutualismus) گرفته می شوند و برای پارازیت ها (Parasite) که از قبل دیگران استفاده می برند جایی وجود ندارد.

گذشته از اینکه اتخاذ تصمیم بر اساس همدلی و مشترک اندیشی و تعاون است، انرژی همکاران را برای رسیدن به اهداف افزایش می دهد، از فسادهای آنچنانی نیز جلوگیری می کند، زیرا همگان در یک فرایند مشترک با آگاهی کامل پیش می روند و لذا لغزش ها به سادگی میسر نیستند و در کنار این ها با افزایش انرژی، احساس مسئولیت به کل فرایند نیز افزایش می یابد.

البته این نکات را نمی توان به طور کامل در یک بررسی اجمالی شرح داد و باید باور کرد که در دنیای جهانی شدن، گفتمان، شور، مشورت و دخالت دادن افراد در تصمیم ها برای پدید آوردن نوآوری  اجتناب ناپذیر است.

[av_image src=’https://yassystem.com/wp-content/uploads/2015/11/110315.png’ attachment=’1343′ attachment_size=’full’ align=’center’ animation=’no-animation’ styling=” hover=” link=’manually,https://yassystem.com/%D8%AE%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/’ target=” caption=” font_size=” appearance=” overlay_opacity=’0.4′ overlay_color=’#000000′ overlay_text_color=’#ffffff’ av_uid=’av-289qbk’][/av_image]