اهمیت حسابداری به روایت مدیران برجسته

اهمیت حسابداری - نرم افزار حسابداری یاس سیستم

اهمیت حسابداری بر همگان واضح نیست اما هنگامی که به حسابداری فکر می کنید، اولین چیزهایی که در ذهن شما ظاهر می‌شود، اسناد پیچیده با شماری بی نهایت از گزارش ها و ترازنامه‌های حسابداری است.

مدیر بودن در هر شرکتی به این معنی است که بتوانید چنین گزارش‌هایی را به درستی تفسیر کنید و تصمیمات مهمی بگیرید که بر تک تک افراد شرکت شما تأثیر می‌گذارد. این بدون شک مسئولیت بزرگی است.

مطلب زیر خلاصه ای از تجربه مدیران مدرن و موفق حسابداری است. تا انتها با ما همراه باشید تا با نکات مهمی که از تجربیات این مدیران برداشت کرده ایم به شما منتقل کنیم.

در این مقاله با انواع اطلاعات و اهمیت حسابداری و همچنین تاثیرات مثبت آن در فرآیند تصمیم گیری آشنا خواهید شد.

در ادامه بخوانید تا بدانید که چگونه تصمیم گیرندگان خوب از این اطلاعات برای مدیریت بهتر کسب و کار استفاده می کنند.

اولین قدم برای تصمیم گیری موثر، درک مفهوم اطلاعات حسابداری و کارکردهای آن است.

 

موارد مهمی که می توانند علل اهمیت حسابداری باشند، عبارتند از :

• اطلاعات حسابداری چیست
• انواع اطلاعات حسابداری
• اشکال ارائه اطلاعات حسابداری
• چرا مدیران شکست می خورند؟
• فرآیند تصمیم گیری
• ابزارهای حسابداری برای تصمیم گیری
سپس به تشریح هریک از موارد خواهیم پرداخت تا بیش از پیش با نکات مهم علل اهمیت حسابداری آشنا شویم.

 

اهمیت حسابداری به روایت مدیران برجسته

اهمیت حسابداری به روایت مدیران برجسته را در یاس سیستم بخوانید

 

1. اطلاعات حسابداری چیست؟

اطلاعات حسابداری هر داده ای است که از معاملات تجاری بدست می آید. اطلاعات در قالب های مفید جمع آوری و سازماندهی می شود و به تصمیم گیرندگان یعنی مدیریت سازمان یا مجموعه ارائه می شود.

سایر کاربران اطلاعات حسابداری عبارتند از:
• صاحبان
• سرمایه گذاران
• تامین کنندگان
• دولت
• مشتریان
• عمومی

همه می دانند که تصمیم گیری کار دشواری است. غالباً بلاتکلیفی می تواند به اندازه گرفتن یک تصمیم نامعتبر ویرانگر باشد.

به همین دلیل است که مدیران دائماً با مشکل تصمیم گیری بهینه به چالش کشیده می شوند، به ویژه زمانی که با منابع محدود و کمیاب روبرو می شوند.

 

2. انواع اطلاعات حسابداری و اهمیت حسابداری

اطلاعات حسابداری قانونی – اطلاعاتی که مطابق با مقررات موجود ارائه می شود.

اطلاعات حسابداری بودجه ای – برای اهداف برنامه ریزی داخلی، ارزیابی و تصمیم گیری، اطلاعات در قالب بودجه ارائه می شود.

اطلاعات حسابداری اضافی – سایر اطلاعات مرتبط مورد استفاده برای افزایش اثربخشی تصمیم گیری.

با استفاده از اطلاعات حسابداری نه تنها می توان فرآیندهای فعلی را با ارزیابی داده های گذشته تنظیم کرد، بلکه برنامه ریزی های آتی را نیز انجام داد.

 

3. اشکال ارائه اطلاعات حسابداری

  • صورتهای مالی سالانه
  • نسبت های مالی (ارقام نسبی)
  • داده های خام ارائه شده از سیستم حسابداری (ارقام مطلق)

ضروری است که مدیران به اطلاعات حسابداری دقیق و مرتبط دسترسی داشته باشند که به درستی سازماندهی شده باشد تا به عنوان یک ابزار تصمیم گیری عمل کند.

 

4. چرا مدیران شکست می خورند؟

به طور کلی، 2 دلیل اصلی وجود دارد که چرا اطلاعات حسابداری بر این اساس اعمال نمی شود:

1. حسابداران فاقد صلاحیت قادر به تولید اطلاعات با کیفیت و قابل اعتماد نیستند.

2. مدیران به دلیل ناتوانی در تفسیر داده ها از استفاده از اطلاعات صرف نظر می کنند.هدف حسابداری تولید اطلاعات در مورد فعالیت های شرکت و وضعیت کلی آن است. متأسفانه، اگر حداقل یکی از عوامل ذکر شده در بالا وجود داشته باشد، از این اطلاعات به شدت سوء استفاده می شود.

در نتیجه، مدیران در پیاده سازی اطلاعات حسابداری به عنوان یک ابزار تصمیم گیری شکست می خورند و بر عواملی تکیه می کنند که بستر کافی برای انتخاب مسیر اقدام مناسب را فراهم نمی کنند.

 

5. فرآیند تصمیم گیری

تصمیم‌گیری فرآیند ارزیابی گزینه‌های مختلف و انتخاب مناسب‌ترین گزینه برای الزامات، اهداف، ارزش‌ها و غیره است. هدف آن کاهش است، اما نه لزوماً از بین بردن عدم قطعیت، زیرا همیشه مقدار مشخصی از ریسک وجود دارد.
معمولاً فرآیند تصمیم گیری شامل 8 مرحله زیر است:

مرحله 1. تعریف مشکل

شناسایی دقیق مسائل، شرایط محدود کننده، مرزهای سازمانی و هرگونه مشکل ذینفعان ضروری است. تعریف مشکل یک مرحله مهم است و باید قبل از ادامه مراحل بعدی به درستی تکمیل شود.

 

مرحله 2. تعیین الزامات

هر راه حل قابل قبولی باید با شرایط (الزامات) تعیین شده قبلی مطابقت داشته باشد. این شرایط باید به صورت کمی بیان شوند تا دقیقاً تصمیم گیری شود که آیا راه حل الزامات ذکر شده را برآورده می کند یا خیر.
تعیین الزامات ممکن است به مدیران کمک کند تا از هرگونه بحث در طول فرآیند تصمیم گیری اجتناب کنند.

 

مرحله 3. تعیین اهداف

اهداف بیانگر خواسته ها و استراتژی ها هستند و از این رو فراتر از الزامات می باشند. مدیران باید اظهارات گسترده تری را نیز بیان کنند تا ایده ای کلی از آنچه می خواهند به دست آورند، داشته باشند.

 

مرحله 4. شناسایی گزینه های جایگزین

در نظر گرفتن رویکردهای مختلف به یافتن بهترین راه حل ها کمک می کند. هر جایگزین باید بررسی شود که آیا تمام الزامات را برآورده می کند؟ در نتیجه، مدیران فهرست کوتاهی از گزینه‌ها را برای بررسی بیشتر ایجاد می‌کنند.

مرحله 5. یک معیار باید دارای ویژگی های زیر باشد:
• جایگزین ها را مقایسه کنید
• تمام اهداف ذکر شده قبلی را شامل شود.
• معنی دار، عملیاتی و مشخص باشد.

 

مرحله 6. انتخاب ابزاری برای تصمیم گیری
به طور کلی، ابزار ساده تر، بهتر است. اما گاهی اوقات ممکن است در مورد مشکلات تصمیم گیری پیچیده چنین نباشد. انتخاب روش در درجه اول به پیچیدگی مسئله و اهداف تصمیم گیرنده بستگی دارد.

مرحله 7. ارزیابی جایگزین ها
پس از انتخاب ابزار تصمیم گیری، مدیران باید از ارزیابی گزینه ها در برابر معیارها به عنوان داده های ورودی استفاده کنند.

ارزیابی ممکن است عینی ، بر اساس یک واحد اندازه گیری (به عنوان مثال پول) باشد و یا اینکه ذهنی بر اساس یک قضاوت باشد. هنگامی که ارزیابی انجام شد، ابزار تصمیم‌گیری تعیین‌شده برای فهرست کردن موفق‌ترین گزینه‌ها استفاده می‌شود.

 

مرحله 8. ارزیابی راه حل ها
هنگامی که روش تصمیم گیری اعمال می شود، مدیران باید همیشه بررسی کنند که آیا گزینه های انتخاب شده با الزامات و اهداف مشکل مطابقت دارند یا خیر. اغلب، در مسائل پیچیده، گزینه‌های جایگزین نشان می‌دهند که مدل تصمیم‌گیری باید اهداف و الزامات اضافی را شامل شود.

اهمیت حسابداری به روایت مدیران برجسته

ابزارهای حسابداری برای تصمیم گیری را در یاس سیستم بخوانید

6. ابزارهای حسابداری برای تصمیم گیری

هدف اصلی اکثر کسب و کارها افزایش سودآوری است. به این معنی که اطلاعات حسابداری خوب برای دستیابی به آن هدف کاملاً ارزشمند است. مدیران می توانند از اطلاعات حسابداری که از نرم افزار حسابداری استخراج می شود، برای ارزیابی وضعیت مالی شرکت استفاده کنند. تحلیل نسبت یکی از ابزارهای پرکاربرد برای تحلیل عملکرد کسب و کار است.

از تجزیه و تحلیل نسبت برای شناسایی نقاط قوت و ضعف شرکت و ارزیابی مسائل مختلف مانند کارایی عملیات، نقدینگی و سودآوری استفاده می شود. تجزیه و تحلیل نسبت ابزارهای ساده و قابل اجرا برای ارزیابی کیفیت کسب و کار هستند.

 

چهار نوع نسبت وجود دارد:
1. نسبت های نقدینگی – نشان می دهد که آیا شرکت قادر به انجام تعهدات جاری خود هست یا خیر.
2. نسبت های فعالیت – نشان می دهد که دارایی های شرکت چگونه درآمد و خروجی ایجاد می کند.
3. نسبت‌های اهرمی – نشان می‌دهد که آیا شرکت بیشتر از طریق بدهی یا حقوق صاحبان سهام تامین مالی می‌کند.
4. نسبت های سودآوری – ارزیابی توانایی شرکت در ایجاد درآمد.

گفتنی است که نوع اطلاعات حسابداری به نوع تصمیم گیری و فعالیت تجاری بستگی دارد.

 

اثرات اهمیت حسابداری بر تصمیم گیری

تعدادی از تأثیرات مثبت اطلاعات حسابداری بر تصمیم گیری مدیریت وجود دارد.

در اینجا لیست کاملی از آنها ارائه شده است:

• ممکن است به مدیران کمک کند تا منابع کمیاب را تخصیص دهند و از آنها به طور مؤثرتر استفاده کنند. در یک محیط تجاری در حال حرکت، زمانی که همه چیز ضروری است، مدیریت بهتر منابع می تواند یک مزیت بزرگ برای کسب و کار باشد.

• اطلاعات حسابداری به مدیران اجازه می دهد تا با اتخاذ تصمیمات مالی آگاهانه، عملکرد کلی شرکت را بهبود بخشند.

• مدیران همچنین باید بتوانند صورت های مالی را تفسیر کنند، زیرا آنها درک روشنی از موقعیت کسب و کار به دست می‌دهند.

• همچنین با پیاده سازی اطلاعات حسابداری می توان تصمیم گیری منطقی و سیستماتیک را انجام داد.

• پیش بینی و تصمیمات استراتژیک با اطلاعات مرتبط ساده تر می شوند.

• مدیران می توانند ایده ای اساسی در مورد سودآوری کسب و کار داشته باشند و از این رو اقدامات استراتژیک را متناسب با آن تغییر دهند.

• تصمیمات مهم در رابطه با بهره وری، اثربخشی و رشد سازمان با کمک اطلاعات حسابداری گرفته می شود.

جمع بندی

هدف اصلی حسابداری تهیه اطلاعات مفید و مرتبط برای مدیران جهت استفاده در تصمیم گیری است. همچنین اطلاعاتی در مورد وضعیت مالی و عملکرد کلی شرکت ارائه می دهد.

مطالعه ای بر اساس تحلیل های آماری نشان داده است که اجرای نادرست اطلاعات حسابداری توسط مدیران مانع از اثربخشی عملیات تجاری می شود، زیرا تصمیمات اشتباه گرفته می شود.

بنابراین مدیران برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه و موثر نیاز به دسترسی به اطلاعات حسابداری مناسب دارند.

عامل زمان نیز در اینجا نقش مهمی ایفا می کند، زیرا مدیران باید فاصله زمانی گزارش دهی (سال مالی، سه ماهه، ماهانه) را به طور دقیق تعریف کنند.

به این ترتیب حسابداران به وضوح انتظارات مدیریت را می شناسند و گزارش های لازم را به موقع ارائه می دهند.

منابع : hbs.edu ،  maryville.edu ، pdr-cpa.com ، webdew.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *